Spijt maakt meer kapot dan je lief is
Daar zat ik dan, samen met mijn moeder in het ziekenhuis. Mijn tot-nog-toe gezonde vader onderging zomaar ineens een openhartoperatie. Ik kende de risico's en hoe kritiek de eerste uren na de operatie zouden zijn - àls hij tenminste uit zijn narcose zou ontwaken.
Ja, ze hadden ons goed voorbereid.
Zó goed zelfs dat ik met een forse knoop in mijn maag zat te wachten op de dokter.
Ik had mijn vader die ochtend nog gebeld en gezegd dat ik van hem hou. Verder wist ik niet zoveel te zeggen. Maar nu, terwijl ik zat te wachten, drong pas ècht tot me door dat hij zou kunnen sterven. Ik schrok en voelde een lichte paniek opkomen. "Straks is hij er niet meer en heb ik geen afscheid van hem genomen", dacht ik. En met een beetje zelfverwijt "Ik had meer tijd met hem moeten doorbrengen, ik had nog met hem willen praten over zijn ouderlijk gezin en over zijn dromen", "Waarom heb ik dat niet gedaan?!"
Had ik maar. Spijt. Dat krijg je als je niet de dingen doet die je eigenlijk belangrijk vindt.
Want soms is het zomaar ineens te laat.
Het leven is kort. Je hebt veel korter de tijd dan je denkt. En je weet niet wat er zomaar ineens kan gebeuren. Dit klinkt misschien wat dramatisch maar, je weet het gewoon niet.
En dat is precies waarom je je bewust moet worden van wat je in dit leven wilt, zowel privé als zakelijk. En dat je alles moet doen waar je van droomt. Ook die telkens terugkerende verlangens van je hart een kans moet geven. En dat niet moet blijven uitstellen, welke goede reden je jezelf ook vertelt.
Wat wil je bijvoorbeeld voor je bedrijf? Meer of andere klanten, een nieuwe koers inslaan, mensen inhuren voor wat je niet leuk vindt of elke cursus kunnen doen die je wilt?
En wat wil je voor jezelf? Droom je van meer financiële armslag zodat je vaker met je gezin op stap kunt of dat je met gemak geld kunt schenken aan een vriendin in nood? Wil je leren schrijven, spreken of een echte autoriteit worden in je vakgebied?
👉 Schrijf eens op waar je echt naar verlangt. Zonder jezelf te beperken.
En realiseer je: je hebt maar één leven. Er is geen herkansing.
Dus als je het nu niet doet, zul je straks spijt hebben. Spijt dat je niet voor je dromen bent gegaan. Voor de dingen die je eìgenlijk wilde. Voor de dingen die jouw leven echt zinvol hadden gemaakt. Voor alles wie je had kunnen zijn en betekenen. Als mens maar ook als ondernemer.
Het is zó gemakkelijk om niets te doen. Om alleen te praten over wat je wil. Jaar in jaar uit. Om gewoon maar een beetje te leven tot je tijd erop zit. En ja, dat kun je als ondernemer ook. Je kunt praten over je passie en verlangens zonder dat je er echt voor gaat. Blijven werken met klanten die je wel geld maar geen energie en plezier meer geven. Druk doen terwijl je het niet druk hebt. Je werktijd voorbij laten gaan omdat je denkt dat er tijd genoeg is. Kansen voorbij laten gaan omdat je je er nog niet klaar voor voelt. Uitstellen waarvan je weet dat het belangrijk is, gewoon omdat het kàn.
En weet je, dat kan en dat mag ook. Maar de kans is groot dat je spijt krijgt. En dan ook nog op het moment dat je er niets meer aan kunt veranderen. Mark Twain zei het al "Over 20 jaar heb je meer spijt van de dingen die je niet gedaan hebt dan van de dingen die je wel gedaan hebt".
De voornaamste reden om toch niet ergens echt voor te gaan is angst. Gaan doen wat je droomt is namelijk een risico. Want misschien lukt het niet, bega je een gigantische blunder en lijd je gezichtsverlies. Raak je veel geld en klanten kwijt of neemt niemand je meer serieus.
En angst lijkt erger dan spijt. Angst voel je nú, staat vóór je en brengt je aan het twijfelen. Geeft je dat weeë gevoel in je maag en benauwde gevoel in je hart.
En spijt? Spijt voel je later pas.
Heb je nu dus geen last van.
Maar spijt is erger, weegt uiteindelijk zwaarder. Vooral als je gaat beseffen dat het alleen maar angst is wat je tegengehouden heeft. Angst voor iets waarvan helemaal niet zeker was dat het zou gebeuren. Maar die wel voorkomen heeft dat je kreeg wat je wilde - wat dat voor jou ook is.
Met een brok in mijn keel stond ik aan de rand van zijn bed. Ik had geboft. De operatie was gelukt en de kritieke uren waren voorbij. Me -nog meer dan hiervoor- bewust van de eindige tijd die ik met hem heb besloot ik dat ik die goed zou besteden. Want, ik wil straks geen spijt hebben.
En jij ook niet.
Als je nou echt verlangt naar wat je net hebt opgeschreven, en je voelt nog twijfel, beschouw het dan eens als de situatie waar ik in zat. Wat zou het voor je betekenen als datgene wat je het liefste wil ineens niet meer mogelijk is?!
Want dan doe je het wèl en zul je geen spijt krijgen.
Wat je ook wilt, begin er vandaag nog aan.
Heeft mijn verhaal iets in je geraakt?
Voel je vrij om me erover te vertellen
Ander blog lezen?
Meer inspiratie ontvangen?
Schrijf je dan hieronder even in.
"*" geeft vereiste velden aan