Het komt goed. Maar niet vanzelf.
Het was zo'n week waarin ik te veel tegenvallers had. Kort samengevat:
1. Tiener. Scooter. Mobiel. Aanrijding.
2. Ik. Fiets. Sleutels. Dief.
Het tiener-scooter-geval lag helemaal aan de tiener die mij aanreed, aan het ik-en-fiets-geval had ik natuurlijk wel schuld. Super gefrustreerd was ik. En zeker over m'n eigen dommigheid. Ik wilde ergens heen, ik had transport nodig. En in plaats daarvan zat ik met een hoop gedoe en kosten.
Nu probeer ik altijd en overal lessen uit te halen. En daarin vind ik ook altijd een bruggetje naar het ondernemerschap. Komt ie.
Er zijn tijden dat je in je bedrijf niet komt waar je naartoe wilt. Je doet je stinkende best, maar je blijft hangen waar je al een tijdlang bent: best een leuk bedrijf, maar níet dat waarvan je sinds een tijdje stiekem durft te dromen. Niet die grotere impact (want wat ís het cool om te merken dat je klanten met jouw hulp verder komen en blijer zijn!), niet de leukere programma's, de leukere klanten, de beter gevulde bankrekening ook. Met al je harde werken blijft je fiets op slot staan zeg maar (ja, díe wel!).
Het lijkt alsof het universum tegen je samenspant. En je voelt frustratie.
Tijd voor een bokszak, die emotie moet eruit. Tegelijkertijd mag je jezelf eraan herinneren dat het altijd goed komt. Alleen niet vanzelf.
Nu ben ik een echte doe-het-zelver. Ook in overdrachtelijke zin. Kwestie van karakter en ouderlijk gezin. Dus ja, ik vraag niet snel om hulp maar los het liefste alles zelf op. Ik ben graag de sterke bekwame vrouw die haar mannetje staat.
Maar ik heb ook ontdekt dat hulp vragen dingen gemakkelijker maakt of oplost.
Ik had nog nooit een aanrijding gehad en wist niet goed wat ik moest doen met de aanrijding met de scooterende tiener. Dus heb de eerste de beste voorbijganger gevraagd me te helpen. Daarnaast mijn automannetje advies gevraagd hoe ik het beste de schade kon regelen (het was een wat ingewikkelde situatie).
Toen ik mijn fiets- en sleutelverhaal vertelde werd ik gematst door de slotenmaker (hij viel voor mijn mooie bruine ogen) en mijn buurman bleek nog een topfiets te hebben die ik voor een bijzonder zacht prijsje mocht overnemen.
Ik kan weer op weg naar mijn bestemming!
Leuk detail: in the end heb ik zelfs geld overgehouden aan de aanrijding en diefstal. (En mocht je nou nieuwsgierig zijn hoe dat kan, mag je me best even een berichtje sturen). En ik realiseerde me wat een goeie businessmentor ik voor jou ben, op grond hiervan 🙂
Ook jouw stagnatie kan opgelost worden. Ook jij kunt weer op pad naar dat volgende niveau in je bedrijf: met de juiste stappen en de juiste hulp. Net zoals ik niet alles zelf kon weten en fiksen, kun jij ook niet alles weten of in je eentje oplossen. Soms heb je de expertise en hulp van anderen nodig om je in jouw situatie weer vlot te trekken.
Het enige wat je hoeft te doen is je situatie delen (en je droom…).
Wanneer je alsmaar in je eentje blijft ploeteren, keihard werkt in je bestaande praktijk terwijl er niks in je situatie verandert, weet je zeker dat je hulp nodig hebt. Je kunt nou eenmaal niet verder denken dan je eigen denken. Nóg harder werken is de oplossing niet, dat weet jij ook wel. Vaak heb je een nèt wat ander perspectief nodig en ligt de oplossing ergens anders dan waar jij zo hard zoekt.
Mijn tegenvallers waren vervelend, de oplossingen verrassend. En nu rij ik weer!
Zullen we dat bij jou ook eens proberen?
Ja, goed idee!
Ander blog lezen?
Meer inspiratie ontvangen?
Schrijf je dan hieronder even in.
"*" geeft vereiste velden aan